GEOMETRIA POCHYLNI ZJAZDOWEJ DLA SAMOCHODÓW OSOBOWYCH
Maksymalne nachylenie pochylni zjazdowych dla samochodów określa rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie §70 [1].
Poniżej pokazano ile miejsca zajmuje pochylnia zjazdowa dla nachylenia 15, 20 i 25%, przy pokonaniu różnicy wysokości 3,0 m wg warunków technicznych.
Bardzo ogólne wytyczne zawarte w warunkach technicznych są z reguły niewystarczające do poprawnego zaprojektowania pochylni zjazdowej, ponieważ mogą prowadzić do uszkodzenia pojazdów i ograniczenia dostępu do garażu dla części z nich. Celem projektanta, zwłaszcza dla obiektów użyteczności publicznej, powinno być takie dostosowanie geometrii pochylni, aby była ona bezpieczna dla większości pojazdów, które poruszają się po drogach w danym regionie, kraju. Trudno jest przeanalizować parametry wszystkich samochodów, zwłaszcza, że producenci aut nie stosują jednakowych standardów. Poza tym pojazdy mogą być modyfikowane, a do tego ich geometria zmienia się w zależności od bieżącego obciążenia czy dynamiki jazdy.
Największe zagrożenia pojawiają się na przełamaniach: na dole i na górze pochylni. Dlatego tam zaleca się wprowadzić pochylnie przejściowe, które złagodzą kąt natarcia pojazdu na przeszkodę.
Na podstawie ograniczonej literatury oraz własnych doświadczeń poniżej przedstawiono propozycje bezpiecznego ukształtowania pochylni dla większości pojazdów poruszających się po polskich drogach.
Pochylnie podzielono na 3 części. Po środku znajduje się pochylnia o podstawowym nachyleniu A max 15 lub 20% wg warunków technicznych (tablica powyżej). Na końcach przyjęto pochylnie przejściowe o mniejszym nachyleniu B o długości min. 2,2 m na dole i min. 3,0 m na górze. Taki zabieg zwiększa całkowitą długość zjazdu o min. 2,6 m w stosunku do pochylni bez wypłaszczeń. Na przedstawionych schematach pochylnie przejściowe mają nachylenie wynoszące połowę nachylenia podstawowego, ale można je dostosować do indywidualnych warunków. Ogólnie zaleca się, aby różnica nachylenia pomiędzy A i B oraz B i C wynosił max ok. 10%. Nachylenie C odnosi się do przyległych jezdni.
Według § 305 warunków technicznych [1] nawierzchnia pochylni wewnętrznych i zewnętrznych powinna być wykonana z materiałów niepowodujących niebezpieczeństwa poślizgu. Nawierzchnia zewnętrznej pochylni samochodowej o nachyleniu większym niż 15% powinna być karbowana.
Zgodnie z § 103 warunków technicznych [1] w garażu przeznaczonym dla więcej niż 25 samochodów na każdej kondygnacji, należy stosować pochylnie o szerokości co najmniej 5,5 m, umożliwiające ruch dwukierunkowy, lub osobne, jednopasmowe pochylnie o szerokości co najmniej 2,7 m dla wjazdu i wyjazdu samochodów. W garażu przeznaczonym dla nie więcej niż 25 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie wyłącznie pochylni jednopasmowych, pod warunkiem zainstalowania sygnalizacji do regulacji kierunków ruchu. W garażu jedno- i dwupoziomowym, przeznaczonym dla nie więcej niż 10 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie pochylni jednopasmowej bez sygnalizacji świetlnej.
Powyższe wytyczne dotyczące szerokości pochylni zjazdowej według warunków technicznych są wystarczające jedynie dla pochylni, na których ruch odbywa się w kierunku prostym. Natomiast zawsze, gdy ruch odbywa się po łuku zaleca się przyjmować odpowiednio większe szerokości. Wynika to m.in. z zajmowania większej przestrzeni przez auto na łuku, z potrzeby zachowania większej odległości od ścian i widoczności innych pojazdów. Szersze opracowanie w zakresie kształtowania pochylni można znaleźć w artykule [2].
- Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz. U. 2022 poz. 1225
- M. Kryński, „Kształtowanie pochylni w garażach wielopoziomowych”, www.inżynierbudownictwa.pl, 11.01.2018
- H. Michalak, „Garaże wielostanowiskowe projektowanie i realizacja”, Warszawa 2009.
- E. Neufert, „Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego”, Arkady, Warszawa 2007