Jeżeli kondygnacja podziemna znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej to lepiej zastosować ciężką izolację przeciwwodną czy tzw. białą wannę, czyli izolację bezpowłokową?
Podstawowe informacje o białej wannie lub inaczej technologii betonu wodoszczelnego można przeczytać tutaj w zakładce „wodoszczelność betonu”.
Przy białej wannie klasa ekspozycji betonu od zewnątrz wynosi min. XC2, a jeżeli występuje agresja chemiczna wody gruntowej to również należy uwzględnić klasę XA. Więcej o klasach środowiska tutaj.
Klasa środowiska jak i wielkość ciśnienia wody na budynek decydują o dopuszczalnej minimalnej klasie betonu i dopuszczalnym zarysowaniu elementów konstrukcji od zewnątrz (więcej). Najczęściej dostawcy technologii białej wanny wymagają ograniczenia rys do 0.2 lub 0.3 mm. Przy zastosowaniu ciężkiej izolacji, mostkującej rysy np. Preprufe, beton od zewnątrz będzie stale suchy i wówczas można przyjąć klasę X0, a dopuszczalne zewnętrzne zarysowanie zwiększyć nawet do 0.4 mm, co wprost przełoży się na mniejsze zużycie stali zbrojeniowej.
W przypadku stosowania ciężkiej izolacji, dolna otulina betonowa instalacji podposadzkowych zatopionych w płycie fundamentowej może być ograniczona do 10 cm. W przypadku białej wanny wymaga się min. 15 cm. Różnica jest niewielka, zaledwie 5 cm, ale wiąże się ona z reguły z większą liczbą pogrubień wystających poniżej płyty, co komplikuje wykonawstwo.
Zastosowanie izolacji bezpowłokowej wymaga zwiększonego nadzoru na budowie, a i tak nie gwarantuje to pełnej szczelności konstrukcji, ponieważ część przecieków może pojawić się w wyniku zarysowań spowodowanych skurczem betonu. Skurcz konstrukcji zanika bardzo powoli i może on trwać nawet ponad 10 lat. Należy się liczyć z tym, że przez cały ten okres mogą pojawiać się nowe nieszczelności, które będą wymagać interwencji. Nieszczelności mogą objawić się długo po oddaniu budynku do użytkowania i po okresie gwarancji dostawcy technologii, ponieważ będą one również zależne od zmieniającego się poziomu wód gruntowych.
Miejsca przecieków są uszczelniane za pomocą iniekcji ciśnieniowej. Pozostawione pakery od iniekcji obniżają estetykę konstrukcji, co może wymuszać konieczność dokonywania dodatkowych prac remontowych. Zatem izolacja bezpowłokowa wiąże się z większym ryzykiem konieczności ciągłego, wieloletniego doszczelniania i konserwacji, w przeciwieństwie do ciężkiej izolacji, która działa bezobsługowo, jeżeli od początku jest wykonana poprawnie.
Przyjęcie technologii białej wanny powoduje, że zewnętrzna część konstrukcji stale pracuje w środowisku bardzo wilgotnym. Dlatego niezależnie od przecieków przez rysy, na elementach mogą pojawiać się lokalne zawilgocenia, przebarwienia, plamy, które będą obniżać estetykę pomieszczeń podziemia.
Bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu w projektowaniu i opiniowaniu budynków wykonanych w technologii białej wanny, nie rekomendujemy tego rozwiązania, szczególnie gdy w pomieszczeniach podziemnych wymagany jest wysoki standard wykończenia, reżim higieniczno-sanitarny i/lub kłopotliwe będzie prowadzenie prac doszczelniających w trakcie użytkowania obiektu. Izolacja bezpowłokowa obarczona jest większym ryzykiem obniżenia estetyki i trwałości konstrukcji w wyniku zawilgocenia oraz koniecznością ciągłej konserwacji części podziemnej, co podniesie również stałe koszty utrzymania nieruchomości.
Jeżeli jednak inwestor zdecyduje się na białą wannę, bezwzględnie zalecamy spełnić poniższe warunki:
- powstanie projekt wykonawczy białej wanny podpisany przez uprawnionego projektanta konstrukcji, który skoordynuje rozwiązania z projektantem konstrukcji budynku.
- firma dostarczająca technologię białej wanny zapewni kompleksowy system uszczelnień, jego wykonawstwo i nadzór na budowie oraz udzieli gwarancji szczelności, w tym doszczelnianie ewentualnych przecieków, przez okres min. 10 lat od wykonania części podziemnej.