OBCIĄŻENIE TERMICZNE
Obciążenia termiczne należy określać dla sytuacji obliczeniowych zgodnie z normą PN-EN 1990. Analiza wpływu temperatury nie jest wymagana w konstrukcjach, które nie są wystawione na działanie dobowych i sezonowych oraz wynikających z eksploatacji zmian temperatury.
W praktyce inżynierskiej spotyka się najczęściej dwie podstawowe sytuacje obciążenia spowodowane zmianą temperatury: jednostronne i dwustronne.
- Dwustronne obciążenie oznacza przyłożenie takiej samej temperatury po obu stronach elementu. Wtedy jeżeli temperatura wzrasta to element ulega wydłużeniu, jeżeli temperatura maleje to element ulega skróceniu. W przypadku, gdy element ma swobodę odkształceń to zmiany jego długości są niegroźne. Jednak często swoboda elementów jest ograniczona np. przez podłoże, podpory, elementy przylegające i wówczas jeżeli nie zaprojektuje się odpowiednio rozmieszczonych dylatacji to wystąpią uszkodzenia.
- Jednostronne lub nierównomierne obciążenie temperaturą powoduje, że strona ogrzana się wydłuża, a ochłodzona skraca i dochodzi do wygięcia elementu. Jest to niebezpieczne zjawisko zwłaszcza, że odkształcenie może wystąpić w przeciwnym kierunku w stosunku do odkształceń od innych obciążeń. W przypadku ograniczenia swobody odkształceń może dojść do uszkodzeń elementu lub przylegających obiektów czy warstw. Przy elementach ciągłych narażonych na wzrost temperatury od góry np. nieosłoniętych płytach garaży, może dojść do odrywania płyty od podpory pośredniej.
Temperatura środowiska wew. i zew. wg PN-EN 1991-1-5
Temperatura środowiska zew. dla wybranych miast Polski
Zobacz również:
rodzaje obciążeń wg PN-EN ■ kalkulator podatności podpór ■ kalkulator parcia spoczynkowego