Dopuszczalne ugięcia konstrukcji żelbetowych

Dopuszczalne ugięcie wg PN-EN 1992-1-1
ugiecie-zelbet-PN-EN-1992-1-1
Dopuszczalne ugięcie wg PN-B-03264:2002

ugiecie-zelbet

Uwaga:

Projektowanie stropów i belek na dopuszczalne ugięcie 1/200 lub 1/250 rozpiętości nie zapewnia bezawaryjnej pracy ścian działowych powyżej! W tym celu lepiej stosować eurokod PN-EN 1992-1-1, który zawiera dodatkowe zalecenia odnośnie dopuszczalnych ugięć stropów obciążonych ścianami. Wymagania tej normy podane zostały w oddzielnej zakładce.

Dopuszczalne ugięcie stropu obciążonego ścianami wg DIN 1045-1

Według normy niemieckiej DIN 1045-1 ugięcia stropu, na którym stoją ściany należy ograniczyć do 1/500 rozpiętości lub przyjąć minimalną grubość stropu spełniającą następujące warunki:

 

\large { \dfrac l {d_1} \le 35 \longrightarrow d_1 \ge \dfrac l {35} }

oraz

\large { \dfrac {l^2} {d_2} \le 150 \longrightarrow d_2 \ge \dfrac {l^2} {150} }

\large {l = \alpha l_{eff}}

gdzie:
d – wysokość użyteczna przekroju [m]
L – rozpiętość obliczeniowa [m]
Leff – efektywna rozpiętość stropu [m]
α – współczynnik zależny od układu statycznego wg tabeli poniżej.

wspolczynnik-alfa-wg-din-a045-1

Wielkość wychylenia (przemieszczenia poziomego) budynków nie jest uregulowana normowo. Na świecie projektuje się budynki, których max wychylenie poziome zawiera się w granicach od 1/500H do 1/2000H (H – wysokość budynku). Wielu projektantów dąży do ograniczenia wychyleń do wartości około 1/750H. Projektowane max wychylenie dla kilku wybranych obiektów w Europie wg [1]:

  • Commerzbank Tower, Niemcy 1/700H
  • WTT (dawniej Daewoo), Polska 1/740H
  • WCF, Polska 1/758H
  • Q22, Polska 1/500H

Kalkulatory

Ugięcie dopuszczalne
Minimalna grubość stropu wg DIN 1045-1

Źródło:

  1. A. Z. Pawłowski, I. Cała „Budynki wysokie”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006
  2. M. Kapela, J. Sieczkowski „Projektowanie konstrukcji budynków wielokondygnacyjnych”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003
  3. B. Stawiski „Konstrukcje murowe naprawy i wzmocnienia”, Oficyna Wydawnicza POLCEN, Warszawa 2014