Przydatne komendy AutoCAD'a
Poniżej przedstawiono przydatne komendy stosowane w programie AutoCAD i jego pochodnych ZwCAD, BricksCAD. Pominięto funkcje najbardziej podstawowe. Jeżeli jakaś komenda ma domyślny skrót to podano go w nawiasie. Niezależnie od domyślnych skrótów, w programie każdej komendzie można przypisać dowolny własny skrót, edytując plik acad.pgp (ZwCAD – zwcad.pgp, BricksCAD – default.pgp).
Warstwy
| AI_MOLC (LAYMCUR w ZwCAD) | przyjmij wskazaną warstwę jako bieżącą |
| FILTER (FI) | umożliwia utworzenie filtra obiektów, który może być zastosowany od razu lub zapisany w celu późniejszego użycia |
| LAYLOCKFADECTL | steruje stopniem zanikania (przyciemniania) obiektów na zablokowanych warstwach |
| LAYISO | wyłącza wszystkie warstwy oprócz warstwy wskazanego obiektu |
| LAYON | pokaż wszystkie warstwy (oprócz zamrożonych) |
| LAYOFF | wyłącza warstwę, na której znajduje się wskazany obiekt |
| LAYFRZ | zamrożenie warstwy, na której znaduje się wskazany obiekt |
| LAYTHW | odmrożenie wszystkich warstw |
| MAXSORT | umożliwia zwiększenie liczby warstw do sortowania alfabetycznego (domyślnie, gdy na rysunku występuje powyżej 1000 warstw to ich nazwy przestają wyświetlać się w kolejności alfabetycznej) |
| VISRETAIN | Steruje właściwościami warstw odnośnika zewnętrznego (XREF’a). Domyślna wartość (1) -ustawienia warstw xref’a (np. kolory, widoczności, zamrożenia, grubości) po zmodyfikowaniu są zapisywane z tabelą warstw w bieżącym rysunku. Przy ustawieniu (0) nastąpi reset warstw do ustawień zapisanych w odnośniku zewnętrznym i po wprowadzeniu nowych zmian we właściwościach warstw nie będą one zapisywane do pliku bieżącego (np. warstwy otrzymają kolory zapisane w pliku źródłowych oraz włączone i odmrożone zostaną wszystkie warstwy widoczne w pliku źródłowym). |
Tekst
| ARCTEXT | rysuje lub modyfikuje napis rozmieszczony na łuku |
| BURST | rozbija wskazane bloki przekształcając zawarte w nich atrybuty na zwykły tekst |
| MIRRTEXT | (1) włącza/(0) wyłącza odbicie lustrzane tekstu przy komendzie MIRROR |
| TCIRCLE | rysuje okrąg, prostokąt lub prostokątną otoczkę wokół wskazanych napisów, akapitów tekstowych i definicji atrybutów |
| TEXTFIT | dopasowanie szerokości napisu, aby mieścił się między wskazanymi punktami |
| TXT2MTXT | konwersja napisów prostych na akapit tekstowy MTEXT |
| TXTEXP | rozbija napisy na oddzielne odcinki i łuki |
Wymiary
| AREA (AA) | oblicza powierzchnię wskazanego pojedynczego obszaru |
| AREASUM | oblicza powierzchnię wskazanych wielu obszarów |
| DIMASSOC | steruje zespoleniem wymiaru z wymiarowanym obiektem:(0) tworzony jest wymiar niezespolony z obiektem i rozbity na elementy składowe w postaci strzałek i linii; (1) wyłącza zespalanie wymiarów z obiektami wymiarowanymi (wcześniej utworzone wymiary będą zespolone); (2) włącza zespalanie wymiarów z obiektami wymiarowanymi (wcześniej utworzone wymiary nie będą zespolone), modyfikacja obiektu powoduje automatycznie modyfikację wymiaru |
| DIMDISASSOCIATE | usuwa zespolenie wskazanych wymiarów z wymiarowanymi obiektami (przeciwieństwo DIMREASSOCIATE) |
| DIMEDIT | edycja opisu wymiaru m.in. pochyl opis, przywróć na pierwotne położenie |
| DIMSPACE | pozwala dostosować odstępy pomiędzy liniami wymiarowymi |
| QDIM | szybkie, automatyczne wymiarowanie kilku obiektów |
| QLEADER (LE) | rysowanie linii odniesienia składającej się z odcinków lub ze splajnu biegnącego od strzałki wymiarowej do tekstu opisu linii odniesienia lub bloku |
Bloki
| ATTDEF (ATT) | definiowanie atrybutu, który później zostanie wykorzystany w stworzonym bloku |
| ATTEDIT (ATE) | edycja wartości atrybutów w bloku |
| ATTMODE | tryb wyświetlania atrybutów na ekranie: (1) – tryb normalny – nie wyświetlane są atrybuty zdefiniowane jako niewidoczne, a pozostałe są widoczne |
| ATTSYNC | uaktualnia właściwości atrybutów we wszystkich wystąpieniach wybranego bloku (zgodnie z ich bieżącą definicją) |
| BATTMAN | menedżer atrybutów umożliwia łatwą edycję atrybutów wchodzących w skład bloków. Można zmienić parametry atrybutów, kolejność zapytań o ich wartość lub usunąć niepotrzebne atrybuty. |
| BCOUNT | oblicza liczbę wystąpień (wstawień) każdego bloku w wybranym obszarze |
| BURST | rozbija wskazane bloki przekształcając zawarte w nich atrybuty na zwykły tekst |
| DIVIDE (DIV) | pozwala rozmieścić bloki lub punkty wzdłuż ścieżki (linii, łuku itp.). Miejsca wstawienia wyznaczane są dzięki podziałowi ścieżki na określoną liczbę równych części. |
| INSUNITS | Odpowiada za skalę bloków, obrazów lub odnośników zewnętrznych (xref) wstawianych do rysunku. Przyjmuje wartość od 0 do 21, np. (0) – nieokreślony, bez jednostek (wartość zalecana), (1) – cale, (2) – stopy, (4) – milimetry. |
| REFCLOSE | zamknięcie edycji bloku z możliwością zapisu zmian |
| REFEDIT | umożliwia edycję bloku (bez konieczności robijania go) z poziomu rysunku bieżącego |
| RENAME (REN) | umożliwia zmianę nazwy obiektów, bloków, UCS, stylów itp. |
| WBLOCK | umożliwia zapisanie wskazanego fragmentu rysunku jako samodzielny rysunek w oddzielnym pliku |
| XCLIP (XC) | służy do przycinania zewnętrznych odnośników (xref’ów, bloków) |
| XCLIPFRAME | włącza/wyłącza obramowanie przycięcia odnośników zewnętrznych |
Linie i kreskowanie
| ADDLENTH | umożliwia zliczanie długości wskazanych linii (bez polilinii) |
| BREAKLINE | tworzy linię urwania (polilinia w kształcie zygzaka – dwie linie proste, pomiędzy którymi wstawiany jest znak urwania) |
| JOIN (J) | łączy pojedyncze linie w jedną polilinię |
| LTSCALE (LTS) | globalny współczynnik skali linii nieciągłych |
| MKLTYPE | umożliwia utworzenie własnego typu linii (jeżeli na linii mają być jakieś teksty to nie mogą być one wykonane poleceniem MTEXT). Należy wpisać nazwę pliku, w którym będzie zapisana linia, opis linii, wskazać punkt początkowy i końcowy oraz obiekty składowe. |
| PSLTSCALE | zmienna określa czy linie nieciągłe mają być skalowane w przestrzeni papieru: (1) – wartość domyślna programu, linie nieciągłe będą wyglądały identycznie we wszystkich rzutniach przestrzeni papieru niezależnie od skali, (0) – wartość zalecana, linie będą wyglądały tak jak w modelu, niezależnie od skali w przestrzeni papieru. |
| RAY | rysowanie nieskończonej linii półprostej |
| SUPERHATCH | umożliwia kreskowanie wzorami utworzonymi na podstawie map bitmapowych, odnośników i zasłon |
| XLINE (XL) | rysowanie nieskończonej linii prostej |
Wstawianie i edycja
| ALIGN (AL) | dopasowanie polegające na połączeniu dwóch operacji: obrotu i przesunięcia np. dopasowanie tekstu lub kształtu do skośnej linii |
| BREAKLINE | tworzy linię urwania (polilinia w kształcie zygzaka – dwie linie proste, pomiędzy którymi wstawiany jest znak urwania) |
| CLIPIT | umożliwia przycinanie odnośników zewnętrznych do różnych kształtów (polilinii, okręgu, elipsy, napisu itp.) |
| DIVIDE (DIV) | pozwala rozmieścić bloki lub punkty wzdłuż ścieżki (linii, łuku itp.). Miejsca wstawienia wyznaczane są dzięki podziałowi ścieżki na określoną liczbę równych części. |
| DONUT (DO) | rysowanie pierścienia (podanie wew. i zew. średnicy) |
| EXTRIM | automatyczne obcięcie wszystkich elementów do wskazanej krawędzi |
| GROUP (G) | tworzenie, modyfikacja i usuwanie grup obiektów |
| FLATTEN | Powoduje spłaszczenie rysunku, wszystkie elementy zostaną zrzutowane na poziom Z=0,0. Przed wykonaniem operacji zaleca się zrobić kopię pliku. |
| IMAGE (IM) | wstawianie grafik (obrazków) |
| IMAGECLIP (ICL) | przycinanie wstawionej grafiki (obrazków) |
| IMAGEFRAME | włączanie/wyłączanie obramowania wstawionej grafiki (obrazka) |
| INSUNITS | Odpowiada za skalę bloków, obrazów lub odnośników zewnętrznych (xref) wstawianych do rysunku. Przyjmuje wartość od 0 do 21, np. (0) – nieokreślony, bez jednostek (wartość zalecana), (1) – cale, (2) – stopy, (4) – milimetry. |
| JOIN (J) | łączy pojedyncze linie w jedną polilinię |
| LENGTHEN (LL) | umożliwia zmienić długość linii i łuków |
| MKLTYPE | umożliwia utworzenie własnego typu linii (jeżeli na linii mają być jakieś teksty to nie mogą być one wykonane poleceniem MTEXT). Należy wpisać nazwę pliku, w którym będzie zapisana linia, opis linii, wskazać punkt początkowy i końcowy oraz obiekty składowe. |
| OVERKILL | Usuwa z rysunku wszystkie niepotrzebne obiekty (duplikaty i obiekty nachodzące na siebie). Przed wykonaniem operacji zaleca się zrobić kopię pliku. |
| PDFIMPORT | wstawienie pliku pdf do AutoCAD’a i przekonwertowanie go na odcinki (działa tylko jeśli pdf nie jest skanem obrazu) |
| PURGE (PU) | umożliwia usunięcie z rysunku niepotrzebnych warstw, bloków, styli wymiarowania itp. Jeśli chcemy dokładniej wyczyścić plik np. z różnych obcych nakładek należy wpisać: -PU, następnie wybrać R, a potem zatwierdzić <*>. |
| RAY | rysowanie nieskończonej linii półprostej |
| RENAME (REN) | umożliwia zmianę nazwy obiektów, bloków, UCS, stylów itp. |
| SUPERHATCH | umożliwia kreskowanie wzorami utworzonymi na podstawie map bitmapowych, odnośników i zasłon |
| VPCLIP | umożliwia przycinanie rzutni na layou’cie |
| XCLIP (XC) | służy do przycinania zewnętrznych odnośników (xref’ów, bloków) |
| XCLIPFRAME | włącza/wyłącza obramowanie przycięcia odnośników zewnętrznych |
| XLINE (XL) | rysowanie nieskończonej linii prostej |
| XREF (XR) | zarządzanie zewnętrznymi odnośnikami (podgranymi innymi rysunkami) |
Wyświetlanie
| ATTMODE | tryb wyświetlania atrybutów na ekranie: (1) – tryb normalny – nie wyświetlane są atrybuty zdefiniowane jako niewidoczne, a pozostałe są widoczne |
| CLIPIT | umożliwia przycinanie odnośników zewnętrznych do różnych kształtów (polilinii, okręgu, elipsy, napisu itp.) |
| DRAWORDER (DR) | określa kolejność wyświetlania obiektów, umożliwia przeniesienie obiektu na wierzch lub pod spód |
| FCMP | porównywanie różnic między dwoma rysunkami np. przed i po wprowadzeniu zmian |
| FILTER (FI) | umożliwia utworzenie filtra obiektów, który może być zastosowany od razu lub zapisany w celu późniejszego użycia |
| IMAGEFRAME | włączanie/wyłączanie obramowania wstawionej grafiki (obrazka) |
| LAYLOCKFADECTL | steruje stopniem zanikania (przyciemniania) obiektów na zablokowanych warstwach |
| LAYISO | wyłącza lub blokuje i przygasza, wszystkie warstwy oprócz warstwy wskazanego obiektu (ustawienie domyślnej opcji po wybraniu LAYISO i SETTINGS) |
| LAYON | pokaż wszystkie warstwy (oprócz zamrożonych) |
| LAYOFF | wyłącza warstwę, na której znajduje się wskazany obiekt |
| LAYFRZ | zamrożenie warstwy, na której znaduje się wskazany obiekt |
| LAYTHW | odmrożenie wszystkich warstw |
| MAXSORT | umożliwia zwiększenie liczby warstw do sortowania alfabetycznego (domyślnie, gdy na rysunku występuje powyżej 1000 warstw to ich nazwy przestają wyświetlać się w kolejności alfabetycznej) |
| PICKFIRST | steruje możliwością wcześniejszego wskazania obiektów i późniejszego wywołania polecenia w odniesieniu do wcześniej wskazanych obiektów: (1) włączone, (0) wyłączone. np. gdy program nie chce kasować przez „delete” – włączyć (1) |
| PLAN | obracanie widoku ekranu do wybranego układu współrzędnych |
| PROXYSHOW | steruje wyświetlaniem obiektów innych aplikacji w rysunku. Gdy wyłączone, mogą nie wyświetlać się ważne informacje np. opisy – zalecane (1) |
| REGEN (RE) | odświeża wyświetlanie rysunku w obrębie ekranu np. gdy przy powiększeniu łuki pokazane w postaci linii prostych, po odświeżeniu wyświetli się gładki łuk |
| REGENALL (REA) | odświeża wyświetlanie w całym obszarze rysunku |
| SELECTSIMILAR | znajduje wszystkie obiekty w bieżącym rysunku, które odpowiadają właściwościom wybranych obiektów, a następnie dodaje je do zbioru wskazań |
| UCSFOLLOW | Zmienna systemowa istotna przy podziale okna modelu na kilka widoków (viewportów, rzutni). Parametr ustawiany niezależnie na każdej rzutni. Poprawna wartość domyślna wynosi 0. W przypadku przestawienia na wartość 1 (np. w wyniku zaciągnięcia ustawień z obcych plików czy nakładek), po przejściu na inną rzutnię, na wszystkich oknach (rzutniach) zostanie wyświetlona automatycznie taka sama, cała zawartość z modelu, co utrudnia pracę w modelu. |
| VPCLIP | umożliwia przycinanie rzutni na layou’cie |
| WIPEOUT | umożliwia zasłanianie fragmentów rysunku |
| XCLIP (XC) | służy do przycinania zewnętrznych odnośników (xref’ów, bloków) |
| XCLIPFRAME | włącza/wyłącza obramowanie przycięcia odnośników zewnętrznych |
| XREF (XR) | zarządzanie zewnętrznymi odnośnikami (podgranymi innymi rysunkami) |
Układ współrzędnych
| FLATTEN | Powoduje spłaszczenie rysunku, wszystkie elementy zostaną zrzutowane na poziom Z=0,0. Przed wykonaniem operacji zaleca się zrobić kopię pliku. |
| UCSMAN (UC) | zarządzanie układami współrzędnych |
| UCSFOLLOW | Zmienna systemowa istotna przy podziale okna modelu na kilka widoków (viewportów, rzutni). Parametr ustawiany niezależnie na każdej rzutni. Poprawna wartość domyślna wynosi 0. W przypadku przestawienia na wartość 1 (np. w wyniku zaciągnięcia ustawień z obcych plików czy nakładek), po przejściu na inną rzutnię, na wszystkich oknach (rzutniach) zostanie wyświetlona automatycznie taka sama, cała zawartość z modelu, co utrudnia pracę w modelu. |
| PLAN | obracanie widoku ekranu do wybranego układu współrzędnych |
Inne
| AUDIT | polecenie poszukuje błędów w bieżącym rysunku i umożliwia ich naprawę |
| REINIT | załadowanie ponowne pliku *.pgp ze skrótami komend bez konieczności wyłączania i ponownego włączania AutoCada |
| KOMENDA Z PARAMETREM | W pliku *.pgp nie możemy wpisać komendy z parametrem. Aby z tym sobie poradzić należy stworzyć swój miniskrypt i załadować go do AutoCAD’a: krok 1. Wpisz w notatniku: (defun c:twój skrót () (command „_skrót do komendy podstawowej” „_skrót do 1. parametru komendy” „_skrót do 2. parametru komendy„)) krok 2. Zapisz plik z rozszerzeniem lsp, w formacie: twój skrót.lsp i przegraj go najlepiej do innych plików systemowych AutoCAD. krok 3. W AutoCAD dopisz stworzony plik, aby za każdym razem uruchamiał się razem z programem – uruchom polecenie APPLOAD i dodaj swój plik do walizki startowej. Od następnego uruchomienia programu będziesz cieszyć się nowym skrótem. Przykłady 1: plik o nazwie: dh.lsp zawartość pliku: (defun c:DH () (command „_DIMEDIT” „_H”)) opis polecenia: po wpisaniu komendy DH można zresetować położenie opisu na linii wymiarowej Przykład 2: plik o nazwie: llt.lsp zawartość pliku: (defun c:LLT () (command „_LENGTHEN” „_T”)) opis polecenia: po wpisaniu komendy LLT można zmienić długość dowolnej linii np. pręta zbrojenia, na zadaną 400 cm, w jedną lub drugą stronę, w zależności od wybranego końca |
Skróty klawiszowe i symbole
| %%c | Ø (symbol średnicy) |
| %%p | ± (symbol tolerancji lub np. oznaczenie przy poziomie 0,00 budynku) |
| %%u | podkreślenie (wpisać przed tekstem, który ma być podkreślony) |
| %%d | ° (symbol stopnia kąta lub temperatury) |
| %%n | wstawia symbol o kodzie ASCII n |
| \X | dotyczy opisów wymiarowych – tekst umieszczony za tym skrótem zostaje umieszczony w drugiej lini pod linią wymiarową np. „belka 25×40\Xspód +3.00” |
| <> | znak mniejszości i większości obok siebie – wpisując go na linii wymiarowej program zwraca wartość pomierzoną, np. wpisując „min <>” otrzymamy „min 110”, gdzie 110 jest rzeczywistym wymiarem określonym przez zakres wymiaru |
| klawisz ALT+21 (na klawiaturze numerycznej) | § (symbol paragrafu) |
| klawisz ALT+0247 (na klawiaturze numerycznej) | ÷ (symbol zakresu od.. do..) |
| CTRL+SHIFT+V | wkejenie zawartości schowka jako blok |
| CTRL+SHIFT+C | kopiowanie wybranych obiektów względem wybranego punktu |
| CTRL+0 (zero) | włączanie/wyłączanie trybu pełnoekranowego AutoCada |
| CTRL+9 | włączanie/wyłączanie wiersza poleceń |
| CTRL+SHIFT+L | w zaznaczonym fragmencie tekstu zamienia wszystkie litery na małe |
| CTRL+SHIFT+U | w zaznaczonym fragmencie tekstu zamienia wszystkie litery na duże |
| CTRL+SPACJA | usuwa z zaznaczonego tekstu wszelkie formatowanie znaków |
| CTRL+W | po kliknięciu na linię, pod którą pod spodem leżą inne linie, włącza/wyłącza listę wyboru obiektu |
Jeżeli chcesz zostać mistrzem AutoCAD’a, polecam książki wydawnictwa Helion, specjalizującego się od lat w tej tematyce.
Na stronie zostały wykorzystane linki afiliacyjne. Jeżeli wejdziesz przez nie na stronę sprzedawcy i dokonasz zakupu, sprzedawca podzieli się ze mną częścią swojej marży, jednak nie wpływa to na cenę Twojego zakupu.