Sprawdzenie (weryfikacja) dokumentacji projektowej

Przepisy nie podają wprost jakie obiekty wymagają sprawdzenia, a tylko jakie obiekty są zwolnione z tego obowiązku. Wg art. 20 ust. 3 Prawa Budowlanego obowiązek sprawdzenia nie dotyczy projektów obiektów budowlanych o prostej konstrukcji, jak:

a) budynki mieszkalne jednorodzinne
Według prawa budowlanego budynek jednorodzinny to budynek wolno stojący albo w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

b) niewielkie obiekty gospodarcze, inwentarskie i składowe
Według warunków technicznych budynek gospodarczy to budynek przeznaczony do niezawodowego wykonywania prac warsztatowych oraz przechowywania materiałów, narzędzi, sprzętu i płodów rolnych służących mieszkańcom budynku mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego, budynku rekreacji indywidualnej, a także ich otoczenia, a w zabudowie zagrodowej przeznaczony również do przechowywania środków produkcji rolnej i sprzętu oraz płodów rolnych. Natomiast budynki inwentarskie służą do hodowli zwierząt w gospodarstwie rolnym.

Powyżej ustawodawca podał tylko przykłady obiektów, które nie stanowią zamkniętej listy. Zatem do grupy budynków, których projekt nie wymaga sprawdzającego, można dodać również inne obiekty o prostej konstrukcji np. małe garaże (jedno, dwustanowiskowe), parterowe pawilony, wiaty, magazyny, kioski itp.

Obecnie niestety polskie przepisy nie podają precyzyjnej definicji „obiektu o prostej konstrukcji”, na podstawie której jednoznacznie, w sposób mierzalny, można byłoby zakwalifikować dany budynek do tej kategorii, co może prowadzić do różnych interpretacji. W związku z tym ostateczna decyzja o konieczności powołania sprawdzającego należy do subiektywnej oceny urzędnika organu administracji arch.-bud. Może zatem wystąpić sytuacja, w której także projekt domu jednorodzinnego będzie wymagał sprawdzającego, jeżeli przyjęta konstrukcja nie zostanie uznana za prostą.

Według aktualnych przepisów wymóg sprawdzenia rozwiązań projektowych dotyczy tylko projektu architektoniczno-budowlanego i technicznego. Formalnie nie ma wymagania zapewnienia sprawdzenia projektu zagospodarowania działki lub terenu, ani również projektu wykonawczego, ponieważ taki w ogóle nie funkcjonuje w prawie budowlanym.

Wiele jednostek projektowych wprowadza niezależnie od przepisów samodzielnie wymóg sprawdzenia, aby dodatkowo zabezpieczyć swoje interesy. Takie wymaganie może mieć również zamawiający (inwestor). Dobrą praktyką powinno być sprawdzanie wszystkich składników i etapów projektu.

Projektant zapewnia sprawdzenie projektu architektoniczno-budowlanego oraz technicznego pod względem zgodności z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w odpowiedniej specjalności (art. 20 ust. 2 PB). Rzeczoznawcy budowlani od 10 sierpnia 2014 r. przestali być uprawnieni do sprawdzania projektu.

Projektant do projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz projektu technicznego dołącza oświadczenie o sporządzeniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej (art. 34 ust. 3d PB). Nie ma wymogu złożenia oświadczenia przez sprawdzającego. W oświadczeniu wskazuje się imiona, nazwiska, numer uprawnień budowlanych lub numer decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych:
– osób biorących udział w opracowaniu projektu,
– projektantów sprawdzających.
Jednak z reguły w praktyce oświadczenie podpisują wszyscy projektanci i sprawdzający.

Do projektu sprawdzający załącza również:
– kopię decyzji o nadaniu uprawnień, potwierdzoną za zgodność z oryginałem,
– kopię zaświadczenia o przynależności do izby samorządu zawodowego, co potwierdza, że sprawdzający posiada ubezpieczenie.
Powyższe załączniki nie są wymagane w przypadku osób, które zostały wpisane do rządowego centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane e-CRUB.

Praktyka i zdrowy rozsądek wskazuje, że sprawdzanie powinno obejmować:
– sprawdzenie rozwiązań projektowych pod kątem ich poprawności technicznej, tj. zgodności z wymaganiami umowy, przepisów i wiedzy technicznej,
– skoordynowania międzybranżowego i ich wzajemnej spójności,
– kompletności projektów i opracowań w aspekcie ich zgodności z umową i spełnienia celu, któremu dane stadium ma służyć.

Dodatkowe wytyczne dotyczące sprawdzania projektów można znaleźć w normach, które przedstawiono w kolejnych zakładkach.