Analizując konstrukcję drewnianą należy m.in. sprawdzić czy pod wpływem oddziaływania obciążeń nie zostaną przekroczone dopuszczalne przemieszczenia i odkształcenia (ugięcia) elementów.
Na odkształcenie drewna ma wpływ nie tylko wielkość obciążenia, ale bardzo istotny jest również czas jego trwania.
Dlatego według Eurokodu 5 (PN-EN 1995-1-1 „Projektowanie konstrukcji drewnianych”), przemieszczenia końcowe dla konstrukcji drewnianych należy obliczać na podstawie kombinacji oddziaływań quasi-stałych (odpowiednik obciążenia długotrwałego wg starych norm PN-B).
W Polsce dla terenów położonych poniżej 1000 m n.p.m., czyli prawie całego kraju, dla kombinacji quasi-stałej wpływ obciążenia od śniegu i wiatru nie ma znaczenia, ponieważ ich działanie jest stosunkowo krótkie i ich współczynnik długotrwałości wynosi ψ2=0.
Jednak norma poza ograniczeniem ugięcia końcowego, wymaga od nas również sprawdzenia ugięcia chwilowego, które określamy na podstawie oddziaływań charakterystycznych, czyli uwzględniających już śnieg i wiatr (z ewentualnymi niezerowymi współczynnikami jednoczesności).
Wzory do określenia odpowiednich kombinacji obciążeń znajdziesz tutaj, a tablice z dopuszczalnymi ugięciami konstrukcji drewnianych znajdziesz tutaj.
